Ik herinner mij nog goed, hoe ik jaren terug eens kwalijk ten val kwam met mijn nieuwe fiets en ik daardoor in het ziekenhuis belandde met een dijbeenbreuk… Op mijn verjaardagstaart had ik enkele dagen voordien net 17 kaarsjes uitgeblazen en dus voelde ik mij al een echte man, dus vond ik het bepaald niet leuk om in een gemeenschappelijke slaapzaal te belanden… ook al waren de andere kamergenoten minstens even oud… Gênant vond ik het, want ook al had ik op school al een vriendinnetje, ik vond mezelf niet echt moeders mooiste. Nog gênanter was het feit dat ik nu in een ziekenhuisbed lag, met aan mijn beide benen zelfklevend verband en aan het voeteinde gewichten… Bovendien mocht ik niet rechtop zitten en lag ik daar zonder kussentje onder mijn hoofd, met mijn beide benen dan ook nog eens wijd gespreid, plat op de matras…
De eerste dagen had ik daar nog geen erg in, want toen had ik nog teveel pijn om daaraan te denken, maar na zo’n kleine week was de pijn al een stuk minder en begon ik mij zelfs mateloos te ergeren aan het feit dat ik in mijn penibele situatie geeneens fatsoenlijk een broek kon dragen… Iedereen in de kamer (en wie weet, ver daarbuiten) kon me zien liggen in bed, met enkel een ziekenhuishemdje en een soort van lendendoekje ter hoogte van mijn edele delen… Niet dat ik preuts was of zo, maar de gedachte dat men hem kon zien stelde mij niet erg gerust… Ik lag hier tenslotte niet alleen op de kamer en de jongen naast mij (ik schatte hem zo’n jaar 20) zag er niet er betrouwbaar uit… Ik denk zelfs dat het een vieze flikker was, want elke keer als er vrienden op bezoek kwamen (jongens of mannen dus) kusten zij elkaar steevast vol op de mond… Dat vond ik walgelijk, want er zat er zo eentje in onze klas en die vond het zelfs geil, zei die ooit eens… Sindsdien pestten we die knul, want jongens kussen, zeiden wij, daar is niets geils aan, dat is vies en smerig…
Nu goed, die knul naast mij kon er ook wel één zijn dus vertrouwde ik hem niet. Hij lag hier maar om een of andere kleinigheid en hij kon bovendien uit bed, ik niet… We praatten wel af en toe, maar niet echt als vrienden… Meestal vroegen we elkaar wat we dachten dat we te eten zouden krijgen, of om het kastje van de afstandbediening van de tv, maar veel meer zeiden we niet… De dagen gingen traag voorbij al kregen we beiden wel regelmatig bezoek, maar de nachten leken soms een eeuwigheid duren omdat ik nooit echt moe was en zodoende slecht of moeilijk in sliep… We werden ’s nachts zelfs tot 2 maal toe gewekt om onze temperatuur op te meten of iets anders onbenulligs…
Eigenlijk lag ik ook nog wel met een ander probleempje want thuis, vlak voor het slapengaan, lag ik mezelf graag af te trekken… Daar kom je zo makkelijk van in slaap, maar hier kon dat niet… Toch niet met hem daar naast mij! Naargelang de dagen vorderden werd ik wel geiler, maar ik hield me in… Toen de verpleegsters langs kwamen ’s nachts met de thermometer en ik door een klein fel zaklampje gewekt werd, kon ik nauwelijks uit mijn ogen kijken van de slaap… Want als ik dan toch uiteindelijk insliep, was het al bijna ochtend en werd ik dus telkens uit mijn eerste slaap gerukt… Er was zo eentje bij en die zei steevast “Wat heb jij weer lekker liggen dromen hé, vannacht…” Ik begreep er niets van, maar elke keer als zij dat zei, hoorde ik mijn buurman binnensmonds lachen… Wanneer ik dan vroeg, waarom hij zo’n lol had, antwoordde hij meestal niet, of soms “Niets om jou zorgen om te maken… Integendeel zelfs!”. Daarna gniffelde hij nog een keer…
Op een avond was ik zo geil dat ik dacht, ik wacht gewoon tot ie slaapt en ga me dan eens lekker aftrekken… Ik had me nu al bijna 2 weken ingehouden, mijn ballen stonden op springen… Die bewuste nacht lag ik muisstil te wachten tot mijn buurman sliep. In de gang was het donker en stil en hier op de kamer was het dat ook. Gelukkig was het zo donker dat niemand kon zien wat ik deed of van plan was… Een voordeel van een lendendoekje is, dat je het niet hoeft uit te trekken, enkel moet openslaan om overal bij te kunnen… Mijn pik lag rustig hangend op mijn ballen, maar ik wist dat het niet lang zou duren of hij zou rechtovereind staan… Ik begon hem langzaam te strelen… Mijn ballen voelden echt loodzwaar aan en mijn pik kwam inderdaad snel rechtop te staan… Misschien kwam het door het feit dat het zo lang geleden was, maar hij voelde groter en harder dan ik hem ooit had gevoeld… Toen ik met mijn rechter wijsvinger aan mijn voorhuid kwam, voelde ik behoorlijk veel voorvocht… Ik likte het op… Het smaakte heerlijk, zoet en romig… Dit zou niet lang duren, dacht ik… Heel traag en muisstil (want ik wou niet betrapt worden) schoof ik mijn voorhuid over mijn eikel… heerlijk… Steeds sneller ging mijn hand op en neer, soms stopte ik even omdat ik dacht dat ik zou beginnen kreunen of zo… Wat is met jezelf spelen toch geil, dacht ik, terwijl ik het ruktempo weer opvoer…
Ik was nu in alle staten… Ik had willen schreeuwen van geilheid, trouwens als ik alleen op mijn kamertje ben en er is niemand in huis, dan doe ik dat ook… Hier kon dat niet, toch maakte mij dat nog geiler… De greep om mijn pik werd steeds steviger en het ritme steeds sneller… Opeens hoorde ik iets… Meteen hield ik op om te horen wat dat was… Ik kon het niet thuisbrengen, tot ik plotseling zag dat het laken van mijn buurman op en neer ging neer als een gek… Het was nauwelijks te zien, maar toch… “Shit!”, riep ik zacht, maar plots ging het nachtlampje van mijn buurman aan en hoorde ik “Ssst… Niet stoppen nu, het is zo geil…” Ik schrok me lam, maar hij had gelijk, hem daar nu ook te zien liggen met een stijve pik (iets groter en dikker dan de mijne) was een geil gezicht… Veel geiler dan ik ooit had gedacht… “Doe verder joch”, zei mijn buurman, “Volgens mij ben je niet veraf…” Hij had gelijk. Ik was nog even geil als vlak voor ik betrapt werd… Mijn pik trilde als een gek, mijn eikel was zeiknat, en eigenlijk dacht ik ook alleen maar aan lekker spuiten… Zonder er maar één seconde over na te denken, greep ik mijn lul weer stevig in de hand en vervolgde mijn geile daad…
Nu lagen we naar elkaar te kijken en ons af te trekken en nooit had ik gedacht dat ik dat ooit zou doen, laat staan dat het zo geil zou zijn… “Je moest eens weten”, zei Bart, want zo heette mijn buurman “Hoe vaak ik naar jou keek, terwijl je sliep met jouw pik loeihard…” Ineens drong het tot mij door… Wat die nachtzuster soms tegen me zei en hoe hij daarop reageerde… Vreemd, maar die gedachte maakte mij nog geiler… Het zou nu echt niet lang meer op zich laten wachten… Ik voelde mijn pik trillen, mijn ballen samentrekken, mijn tenen krullen, en ook mijn ademhaling zwaarder worden… En ineens was het daar… Een enorme dikke straal witte gel, uit het topje van mijn eikel… Er leek geen einde aan te komen… Ook Bart kwam klaar… Beiden op onze borst, maar ik wel bijna tot in mijn gezicht… Het was geil, bloedgeil, maar ik schaamde mij ervoor… Ik wreef het vele zaad van mijn lijf, draaide mijn hoofd en deed algauw of ik sliep… Bart zei nog dingen, maar die wou ik nu niet horen… Uiteindelijk viel ik in slaap… Toen de nacht bijna verstreken was, en de nachtzuster eraan kwam (die nachtzuster, dan nog wel), hoorde ik haar zeggen: “Eindelijk, jullie hebben elkaar gevonden…” Ik kreeg een hoofd als een tomaat en Bart… die lachte… lief naar mij.